klucznica

Polish

Etymology

From klucznik +‎ -a.

Pronunciation

• IPA^(key): /klut͡ʂˈɲi.t͡sa/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -it͡sa
• Syllabification: klucz‧ni‧ca

Noun

klucznica f (male equivalent klucznik)

1. (historical) stewardess (administrator of the property or affairs of another)

   Synonym: szafarka

   Hypernym: urzędniczka

2. (historical) female equivalent of klucznik (“keyholder”) (one who holds the key to a building)

Declension

Declension of klucznica

	singular	plural
nominative	klucznica	klucznice
genitive	klucznicy	klucznic
dative	klucznicy	klucznicom
accusative	klucznicę	klucznice
instrumental	klucznicą	klucznicami
locative	klucznicy	klucznicach
vocative	klucznico	klucznice

Related terms

noun

• klucznictwo

 

Further reading

• klucznica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• klucznica in Polish dictionaries at PWN