kołacz

See also: Kołacz

Polish

kołacz

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɔ.wat͡ʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔwat͡ʂ
• Syllabification: ko‧łacz
• Homophone: Kołacz

Etymology 1

Inherited from Proto-Slavic *kolačь.

Noun

kołacz m inan

1. kalach
2. oil cake (solid residue)

   Synonyms: makuch, kuch

Declension

Declension of kołacz

	singular	plural
nominative	kołacz	kołacze
genitive	kołacza	kołaczy
dative	kołaczowi	kołaczom
accusative	kołacz	kołacze
instrumental	kołaczem	kołaczami
locative	kołaczu	kołaczach
vocative	kołaczu	kołacze

Derived terms

proverb

• bez pracy nie ma kołaczy

 

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

kołacz

1. second-person singular imperative of kołatać

Further reading

• kołacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kołacz in Polish dictionaries at PWN