kończenie

Polish

Etymology

From kończyć +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔɲˈt͡ʂɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: koń‧cze‧nie

Noun

kończenie n

1. verbal noun of kończyć

Declension

Declension of kończenie

	singular
nominative	kończenie
genitive	kończenia
dative	kończeniu
accusative	kończenie
instrumental	kończeniem
locative	kończeniu
vocative	kończenie

Further reading

• kończenie in Polish dictionaries at PWN