kolędnik

Polish

Etymology

From kolęda +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔˈlɛnd.ɲik/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛndɲik
• Syllabification: ko‧lęd‧nik

Noun

kolędnik m pers (female equivalent kolędniczka)

1. caroler, carol singer

Declension

Declension of kolędnik

	singular	plural
nominative	kolędnik	kolędnicy/kolędniki (deprecative)
genitive	kolędnika	kolędników
dative	kolędnikowi	kolędnikom
accusative	kolędnika	kolędników
instrumental	kolędnikiem	kolędnikami
locative	kolędniku	kolędnikach
vocative	kolędniku	kolędnicy

Related terms

nouns

• kolęda
• kolędowanie

 

verb

• kolędować

 

Further reading

• kolędnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kolędnik in Polish dictionaries at PWN