kompan

Polish

Etymology

Borrowed from German Kumpan. Doublet of kumpel.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɔm.pan/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔmpan
• Syllabification: kom‧pan

Noun

kompan m pers (female equivalent kompanka)

1. companion, mate, comrade

   Synonyms: towarzysz, kamrat

Declension

Declension of kompan

	singular	plural
nominative	kompan	kompani/kompany (deprecative)
genitive	kompana	kompanów
dative	kompanowi	kompanom
accusative	kompana	kompanów
instrumental	kompanem	kompanami
locative	kompanie	kompanach
vocative	kompanie	kompani

Related terms

adjective

• kompanijny

 

nouns

• kompania
• kompanijka

 

Further reading

• kompan in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kompan in Polish dictionaries at PWN