kondygnacyjny

Polish

Etymology

From kondygnacja +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔn.dɨɡ.naˈt͡sɨj.nɨ/
• Rhymes: -ɨjnɨ
• Syllabification: kon‧dyg‧na‧cyj‧ny

Adjective

kondygnacyjny (not comparable, no derived adverb)

1. (relational) floor, storey

Declension

Declension of kondygnacyjny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	kondygnacyjny		kondygnacyjna	kondygnacyjne	kondygnacyjni	kondygnacyjne
genitive	kondygnacyjnego		kondygnacyjnej	kondygnacyjnego	kondygnacyjnych
dative	kondygnacyjnemu		kondygnacyjnej	kondygnacyjnemu	kondygnacyjnym
accusative	kondygnacyjnego	kondygnacyjny	kondygnacyjną	kondygnacyjne	kondygnacyjnych	kondygnacyjne
instrumental	kondygnacyjnym		kondygnacyjną	kondygnacyjnym	kondygnacyjnymi
locative	kondygnacyjnym		kondygnacyjnej	kondygnacyjnym	kondygnacyjnych

Related terms

noun

• kondygnacja

 

Further reading

• kondygnacyjny in Polish dictionaries at PWN