konnica

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *konьnica. By surface analysis, konny +‎ -ica.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔnˈɲi.t͡sa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡sa
• Syllabification: kon‧ni‧ca

Noun

konnica f

1. (historical, military) cavalry (military service that fights with riding horses)

   Synonyms: jazda, kawaleria

Declension

Declension of konnica

	singular	plural
nominative	konnica	konnice
genitive	konnicy	konnic
dative	konnicy	konnicom
accusative	konnicę	konnice
instrumental	konnicą	konnicami
locative	konnicy	konnicach
vocative	konnico	konnice

Further reading

• konnica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• konnica in Polish dictionaries at PWN