kosmopolityczny

Polish

Etymology

From kosmopolita +‎ -yczny.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔs.mɔ.pɔ.liˈtɘt͡ʂ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘt͡ʂnɘ
• Syllabification: kos‧mo‧po‧li‧tycz‧ny

Adjective

kosmopolityczny (not comparable, no derived adverb)

1. cosmopolitan (composed of people from all over the world)
2. cosmopolitan (at ease in any part of the world)
3. (biology) cosmopolitan (growing in many parts of the world; widely distributed)

   Antonym: endemiczny

Declension

Declension of kosmopolityczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	kosmopolityczny		kosmopolityczna	kosmopolityczne	kosmopolityczni	kosmopolityczne
genitive	kosmopolitycznego		kosmopolitycznej	kosmopolitycznego	kosmopolitycznych
dative	kosmopolitycznemu		kosmopolitycznej	kosmopolitycznemu	kosmopolitycznym
accusative	kosmopolitycznego	kosmopolityczny	kosmopolityczną	kosmopolityczne	kosmopolitycznych	kosmopolityczne
instrumental	kosmopolitycznym		kosmopolityczną	kosmopolitycznym	kosmopolitycznymi
locative	kosmopolitycznym		kosmopolitycznej	kosmopolitycznym	kosmopolitycznych

Related terms

nouns

• kosmopolita
• kosmopolitka
• kosmopolityzacja
• kosmopolityzm

 

verbs

• kosmopolityzować impf
• skosmopolityzować pf

 

Further reading

• kosmopolityczny in Polish dictionaries at PWN