Hungarian edit

Etymology edit

From French croupier (literally, "one who rides behind another on a horse"), from Old French croupe, from Frankish *kruppa ("rump").

Pronunciation edit

Noun edit

krupié (plural krupiék)

  1. croupier

Declension edit

Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony)
singular plural
nominative krupié krupiék
accusative krupiét krupiéket
dative krupiének krupiéknek
instrumental krupiével krupiékkel
causal-final krupiéért krupiékért
translative krupiévé krupiékké
terminative krupiéig krupiékig
essive-formal krupiéként krupiékként
essive-modal
inessive krupiében krupiékben
superessive krupién krupiéken
adessive krupiénél krupiéknél
illative krupiébe krupiékbe
sublative krupiére krupiékre
allative krupiéhez krupiékhez
elative krupiéből krupiékből
delative krupiéről krupiékről
ablative krupiétől krupiéktől
non-attributive
possessive - singular
krupiéé krupiéké
non-attributive
possessive - plural
krupiééi krupiékéi
Possessive forms of krupié
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. krupiém krupiéim
2nd person sing. krupiéd krupiéid
3rd person sing. krupiéje krupiéi
1st person plural krupiénk krupiéink
2nd person plural krupiétek krupiéitek
3rd person plural krupiéjük krupiéik

Further reading edit

  • krupié in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN