krzykaczka

Polish

Etymology

From krzykacz +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /kʂɨˈkat͡ʂ.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡ʂka
• Syllabification: krzy‧kacz‧ka

Noun

krzykaczka f (male equivalent krzykacz)

1. female equivalent of krzykacz (“bellower, blusterer, crier, heckler, loudmouth, screamer”)
2. (historical) female equivalent of krzykacz (“bellwoman, town crier”)

Declension

Declension of krzykaczka

	singular	plural
nominative	krzykaczka	krzykaczki
genitive	krzykaczki	krzykaczek
dative	krzykaczce	krzykaczkom
accusative	krzykaczkę	krzykaczki
instrumental	krzykaczką	krzykaczkami
locative	krzykaczce	krzykaczkach
vocative	krzykaczko	krzykaczki

Related terms

noun

• krzykactwo

 

Further reading

• krzykaczka in Polish dictionaries at PWN