książęcy
Polish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Adjective edit
książęcy (not comparable, no derived adverb)
- (relational) princes; princely (relating to a prince)
Declension edit
Declension of książęcy (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | książęcy | książęca | książęce | książęcy | książęce | |
| genitive | książęcego | książęcej | książęcego | książęcych | ||
| dative | książęcemu | książęcej | książęcemu | książęcym | ||
| accusative | książęcego | książęcy | książęcą | książęce | książęcych | książęce |
| instrumental | książęcym | książęcą | książęcym | książęcymi | ||
| locative | książęcym | książęcej | książęcym | książęcych | ||