kulminacja

See also: kulminacją

Polish

Etymology

Borrowed from German Kulmination, from French culmination.

Pronunciation

• IPA^(key): /kul.miˈnat͡s.ja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: kul‧mi‧nac‧ja

Noun

kulminacja f

1. (literary) culmination (apex)

   Synonym: kulminanta

2. (astronomy) culmination (passage across the meridian)
3. (geography) apex, peak (the highest point of a mountain or mountain range)

Declension

Declension of kulminacja

	singular	plural
nominative	kulminacja	kulminacje
genitive	kulminacji	kulminacji/kulminacyj (archaic)
dative	kulminacji	kulminacjom
accusative	kulminację	kulminacje
instrumental	kulminacją	kulminacjami
locative	kulminacji	kulminacjach
vocative	kulminacjo	kulminacje

Derived terms

adjective

• kulminacyjny

 

Related terms

verb

• kulminować

 

Further reading

• kulminacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kulminacja in Polish dictionaries at PWN