kummin kaima
Finnish
editEtymology
editFrom kummin (“godparent's”) + kaima (“namesake”).
Pronunciation
editNoun
editDeclension
editInflection of kummin kaima (Kotus type 9/kala, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | kummin kaima | kummin kaimat | ||
genitive | kummin kaiman | kummin kaimojen | ||
partitive | kummin kaimaa | kummin kaimoja | ||
illative | kummin kaimaan | kummin kaimoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | kummin kaima | kummin kaimat | ||
accusative | nom. | kummin kaima | kummin kaimat | |
gen. | kummin kaiman | |||
genitive | kummin kaiman | kummin kaimojen kummin kaimain rare | ||
partitive | kummin kaimaa | kummin kaimoja | ||
inessive | kummin kaimassa | kummin kaimoissa | ||
elative | kummin kaimasta | kummin kaimoista | ||
illative | kummin kaimaan | kummin kaimoihin | ||
adessive | kummin kaimalla | kummin kaimoilla | ||
ablative | kummin kaimalta | kummin kaimoilta | ||
allative | kummin kaimalle | kummin kaimoille | ||
essive | kummin kaimana | kummin kaimoina | ||
translative | kummin kaimaksi | kummin kaimoiksi | ||
abessive | kummin kaimatta | kummin kaimoitta | ||
instructive | — | kummin kaimoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |