lánmhaireacht

Irish

Etymology

From lánmhar (“full, replete”) +‎ -acht (abstract suffix).

Noun

lánmhaireacht f (genitive singular lánmhaireachta)

1. fullness, repletion

Declension

Declension of lánmhaireacht

Third declension

Bare forms (no plural for this noun): Case Singular Nominative lánmhaireacht Vocative a lánmhaireacht Genitive lánmhaireachta Dative lánmhaireacht

Forms with the definite article: Case Singular Nominative an lánmhaireacht Genitive na lánmhaireachta Dative leis an lánmhaireacht don lánmhaireacht

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “lánmhaireacht”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN