Wiktionary

léigh

See also: leigh, Leigh, and lèigh

Irish

edit

Etymology

edit

From Old Irish légaid, from Latin legō.

Pronunciation

edit

Verb

edit

léigh (present analytic léann, future analytic léifidh, verbal noun léamh, past participle léite)

  1. (transitive) read

Conjugation

edit
conjugation of léigh (first conjugation – C)
singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative present léim léann tú;
léir† 		léann sé, sí léimid léann sibh léann siad;
léid† 		a léann; a léas léitear
past léigh mé; léas léigh tú;
léis 		léigh sé, sí léamar; léigh muid léigh sibh; léabhair léigh siad; léadar a léigh /
ar léigh* 		léadh
past habitual léinn léiteá léadh sé, sí léimis; léadh muid léadh sibh léidís; léadh siad a léadh /
a léadh* 		léití
future léifidh mé;
léifead 		léifidh tú;
léifir† 		léifidh sé, sí léifimid;
léifidh muid 		léifidh sibh léifidh siad;
léifid† 		a léifidh; a léifeas léifear
conditional léifinn léifeá léifeadh sé, sí léifimis; léifeadh muid léifeadh sibh léifidís; léifeadh siad a léifeadh /
a léifeadh* 		léifí
subjunctive present go lé mé;
go léad† 		go lé tú;
go léir† 		go lé sé, sí go léimid;
go lé muid 		go lé sibh go lé siad;
go léid† 		— go léitear
past dá léinn dá léiteá dá léadh sé, sí dá léimis;
dá léadh muid 		dá léadh sibh dá léidís;
dá léadh siad 		— dá léití
imperative léim léigh léadh sé, sí léimis léigí;
léidh† 		léidís — léitear
verbal noun léamh
past participle léite

* indirect relative
† archaic or dialect form

Derived terms

edit

Further reading

edit
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=léigh&oldid=79452875"