legnagyobbik
Hungarian edit
Etymology edit
From legnagyobb + -ik (unique identification suffix), from leg- + nagyobb.
Pronunciation edit
Adjective edit
legnagyobbik
- unique identification form of legnagyobb
- a legnagyobbik ― the largest one
Declension edit
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | legnagyobbik | legnagyobbikak |
accusative | legnagyobbikat | legnagyobbikakat |
dative | legnagyobbiknak | legnagyobbikaknak |
instrumental | legnagyobbikkal | legnagyobbikakkal |
causal-final | legnagyobbikért | legnagyobbikakért |
translative | legnagyobbikká | legnagyobbikakká |
terminative | legnagyobbikig | legnagyobbikakig |
essive-formal | legnagyobbikként | legnagyobbikakként |
essive-modal | — | — |
inessive | legnagyobbikban | legnagyobbikakban |
superessive | legnagyobbikon | legnagyobbikakon |
adessive | legnagyobbiknál | legnagyobbikaknál |
illative | legnagyobbikba | legnagyobbikakba |
sublative | legnagyobbikra | legnagyobbikakra |
allative | legnagyobbikhoz | legnagyobbikakhoz |
elative | legnagyobbikból | legnagyobbikakból |
delative | legnagyobbikról | legnagyobbikakról |
ablative | legnagyobbiktól | legnagyobbikaktól |
non-attributive possessive - singular |
legnagyobbiké | legnagyobbikaké |
non-attributive possessive - plural |
legnagyobbikéi | legnagyobbikakéi |