third-person possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
luonnonmaantieteensä
|
luonnonmaantieteensä
|
accusative
|
nom.
|
luonnonmaantieteensä
|
luonnonmaantieteensä
|
gen.
|
luonnonmaantieteensä
|
genitive
|
luonnonmaantieteensä
|
luonnonmaantieteidensä luonnonmaantieteittensä
|
partitive
|
luonnonmaantiedettään luonnonmaantiedettänsä
|
luonnonmaantieteitään luonnonmaantieteitänsä
|
inessive
|
luonnonmaantieteessään luonnonmaantieteessänsä
|
luonnonmaantieteissään luonnonmaantieteissänsä
|
elative
|
luonnonmaantieteestään luonnonmaantieteestänsä
|
luonnonmaantieteistään luonnonmaantieteistänsä
|
illative
|
luonnonmaantieteeseensä
|
luonnonmaantieteisiinsä luonnonmaantieteihinsä
|
adessive
|
luonnonmaantieteellään luonnonmaantieteellänsä
|
luonnonmaantieteillään luonnonmaantieteillänsä
|
ablative
|
luonnonmaantieteeltään luonnonmaantieteeltänsä
|
luonnonmaantieteiltään luonnonmaantieteiltänsä
|
allative
|
luonnonmaantieteelleen luonnonmaantieteellensä
|
luonnonmaantieteilleen luonnonmaantieteillensä
|
essive
|
luonnonmaantieteenään luonnonmaantieteenänsä
|
luonnonmaantieteinään luonnonmaantieteinänsä
|
translative
|
luonnonmaantieteekseen luonnonmaantieteeksensä
|
luonnonmaantieteikseen luonnonmaantieteiksensä
|
abessive
|
luonnonmaantieteettään luonnonmaantieteettänsä
|
luonnonmaantieteittään luonnonmaantieteittänsä
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
—
|
luonnonmaantieteineen luonnonmaantieteinensä
|