lutnik

Polish

Etymology

From lutnia +‎ -ik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈlut.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -utɲik
• Syllabification: lut‧nik

Noun

lutnik m pers

1. luthier, violin maker

Declension

Declension of lutnik

	singular	plural
nominative	lutnik	lutnicy/lutniki (deprecative)
genitive	lutnika	lutników
dative	lutnikowi	lutnikom
accusative	lutnika	lutników
instrumental	lutnikiem	lutnikami
locative	lutniku	lutnikach
vocative	lutniku	lutnicy

Derived terms

adjective

• lutniczy

 

noun

• lutnictwo

 

Related terms

adjectives

• lutniowy
• lutnisty

 

nouns

• lutnia
• Lutnia
• lutnista
• lutnistka

 

Further reading

• lutnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• lutnik in Polish dictionaries at PWN