münasip

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish مناسب (münāsib), from Arabic مُنَاسِب (munāsib).

Pronunciation

• IPA^(key): /my.naːˈsip/
• Hyphenation: mü‧na‧sip

Adjective

münasip

1. suitable, fitting, appropriate
2. acceptable

Declension

predicative forms of münasip

present tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I am)	münasibim	münasip miyim?	münasip değilim	münasip değil miyim?
sen (you are)	münasipsin	münasip misin?	münasip değilsin	münasip değil misin?
o (he/she/it is)	münasip / münasiptir	münasip mi?	münasip değil	münasip değil mi?
biz (we are)	münasibiz	münasip miyiz?	münasip değiliz	münasip değil miyiz?
siz (you are)	münasipsiniz	münasip misiniz?	münasip değilsiniz	münasip değil misiniz?
onlar (they are)	münasip(ler)	münasip(ler) mi?	münasip değil(ler)	münasip değiller mi?
past tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	münasiptim	münasip miydim?	münasip değildim	münasip değil miydim?
sen (you were)	münasiptin	münasip miydin?	münasip değildin	münasip değil miydin?
o (he/she/it was)	münasipti	münasip miydi?	münasip değildi	münasip değil miydi?
biz (we were)	münasiptik	münasip miydik?	münasip değildik	münasip değil miydik?
siz (you were)	münasiptiniz	münasip miydiniz?	münasip değildiniz	münasip değil miydiniz?
onlar (they were)	münasiptiler	münasip miydiler?	münasip değildi(ler) / değillerdi	münasip değil miydiler?
indirect past
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	münasipmişim	münasip miymişim?	münasip değilmişim	münasip değil miymişim?
sen (you were)	münasipmişsin	münasip miymişsin?	münasip değilmişsin	münasip değil miymişsin?
o (he/she/it was)	münasipmiş	münasip miymiş?	münasip değilmiş	münasip değil miymiş?
biz (we were)	münasipmişiz	münasip miymişiz?	münasip değilmişiz	münasip değil miymişiz?
siz (you were)	münasipmişsiniz	münasip miymişsiniz?	münasip değilmişsiniz	münasip değil miymişsiniz?
onlar (they were)	münasipmişler	münasip miymişler?	münasip değilmiş(ler) / değillermiş	münasip değil miymişler?
conditional
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (if I)	münasipsem	münasip miysem?	münasip değilsem	münasip değil miysem?
sen (if you)	münasipsen	münasip miysen?	münasip değilsen	münasip değil miysen?
o (if he/she/it)	münasipse	münasip miyse?	münasip değilse	münasip değil miyse?
biz (if we)	münasipsek	münasip miysek?	münasip değilsek	münasip değil miysek?
siz (if you)	münasipseniz	münasip miyseniz?	münasip değilseniz	münasip değil miyseniz?
onlar (if they)	münasipseler	münasip miyseler?	münasip değilseler / değillerse	münasip değil miyseler?

Synonyms

• uygun, yerinde

Antonyms

• nâmünasip, uygunsuz, yersiz

Derived terms

• münasip görmek

Further reading

• “münasip”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu