müra

See also: muera

Estonian

Etymology

Of onomatopoetic Finnic origin. Cognate to Finnish myristä. Similar roots exist in müdisema, mügisema, müha, müha, mörisema, urama, örisema, mürgel, mürts. See also mürsk.

Noun

müra (genitive müra, partitive müra)

1. loud noise, unpleasant noise
2. racket, uproar

Declension

Declension of müra (ÕS type 17/elu, no gradation)
		singular	plural
nominative		müra	mürad
accusative	nom.
	gen.	müra
genitive			mürade
partitive		müra	mürasid
illative		mürra mürasse	müradesse
inessive		müras	mürades
elative		mürast	müradest
allative		mürale	müradele
adessive		müral	müradel
ablative		müralt	müradelt
translative		müraks	müradeks
terminative		mürani	müradeni
essive		mürana	müradena
abessive		mürata	müradeta
comitative		müraga	müradega

Derived terms

• mürisema
• müristama