mąciciel

Polish

Etymology

From mącić +‎ -ciel.

Pronunciation

• IPA^(key): /mɔɲˈt͡ɕi.t͡ɕɛl/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ɕɛl
• Syllabification: mą‧ci‧ciel

Noun

mąciciel m pers (female equivalent mącicielka)

1. disturber

Declension

Declension of mąciciel

	singular	plural
nominative	mąciciel	mąciciele
genitive	mąciciela	mącicieli
dative	mącicielowi	mącicielom
accusative	mąciciela	mącicieli
instrumental	mącicielem	mącicielami
locative	mącicielu	mącicielach
vocative	mącicielu	mąciciele

Related terms

adjective

• mętny

 

noun

• mątwa

 

verb

• mącić

 

Further reading

• mąciciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• mąciciel in Polish dictionaries at PWN