męka

See also: meka, Meka, mēkā, and męką

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *mǫka (“torture, torment”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmɛŋ.ka/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛŋka
• Syllabification: mę‧ka

Noun

męka f

1. torment (extreme pain)

Declension

Declension of męka

	singular	plural
nominative	męka	męki
genitive	męki	mąk
dative	męce	mękom
accusative	mękę	męki
instrumental	męką	mękami
locative	męce	mękach
vocative	męko	męki

Related terms

adjective

• zmęczony

 

verb

• męczyć
• zmęczyć

 

Further reading

• męka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• męka in Polish dictionaries at PWN