English edit

Etymology edit

Borrowed from Latin māchinātor (engineer, inventor).

Noun edit

machinator (plural machinators)

  1. One who machinates, or forms a scheme with evil designs; a plotter or artful schemer.

Related terms edit

References edit

Anagrams edit

Latin edit

Etymology edit

From māchinor +‎ -tor.

Pronunciation edit

Noun edit

māchinātor m (genitive māchinātōris); third declension

  1. engineer
  2. inventor

Declension edit

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative māchinātor māchinātōrēs
Genitive māchinātōris māchinātōrum
Dative māchinātōrī māchinātōribus
Accusative māchinātōrem māchinātōrēs
Ablative māchinātōre māchinātōribus
Vocative māchinātor māchinātōrēs

Verb edit

māchinātor

  1. second/third-person singular future active imperative of māchinor

References edit

  • machinator”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • machinator”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • machinator in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • machinator in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
  • machinator in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016