See also: Magnetit

Romanian edit

Etymology edit

Borrowed from French magnétite.

Noun edit

magnetit n (plural magnetite)

  1. magnetite

Declension edit

Serbo-Croatian edit

Etymology edit

From magnet +‎ -it.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /maɡnětiːt/
  • Hyphenation: mag‧ne‧tit

Noun edit

magnètīt m (Cyrillic spelling магнѐтӣт)

  1. (mineralogy) magnetite

Declension edit

References edit

  • magnetit” in Hrvatski jezični portal

Swedish edit

Noun edit

magnetit c

  1. magnetite

Declension edit

Declension of magnetit 
Uncountable
Indefinite Definite
Nominative magnetit magnetiten
Genitive magnetits magnetitens