mainger
Champenois
editEtymology
editInherited from Old French mengier, from Late Latin manducāre (“chew, devour”). Cognate with French manger, Bourguignon mainger, Picard minger, Norman maungier, Walloon magnî, Franco-Provençal mengiér, Occitan manjar.
Noun
editmainger
- (Clairvaux) to eat
References
edit- Jean Daunay, Parlers de Champagne, 1998
- Baudouin, Glossaire de la forêt de Clairvaux (Ville-sous-la-Ferté), 1887