marny

See also: marný

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *marьnъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmar.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -arnɨ
• Syllabification: mar‧ny

Adjective

marny (comparative marniejszy, superlative najmarniejszy, adverb marnie)

1. miserable
2. paltry
3. vain, futile

Declension

Declension of marny

case	singular				plural
	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	marny		marne	marna	marni	marne
genitive	marnego			marnej	marnych
dative	marnemu				marnym
accusative	marnego	marny	marne	marną	marnych	marne
instrumental	marnym				marnymi
locative				marnej	marnych

Related terms

nouns

• marność
• marnota
• marnotrawstwo

 

verbs

• marnieć
• marnować

 

Further reading

• marny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• marny in Polish dictionaries at PWN