masculetum
Latin edit
Etymology edit
masculus (“male”) + -ētum (“grove”)
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /mas.kuˈleː.tum/, [mäs̠kʊˈɫ̪eːt̪ʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /mas.kuˈle.tum/, [mäskuˈlɛːt̪um]
Noun edit
masculētum n (genitive masculētī); second declension
Declension edit
Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | masculētum | masculēta |
Genitive | masculētī | masculētōrum |
Dative | masculētō | masculētīs |
Accusative | masculētum | masculēta |
Ablative | masculētō | masculētīs |
Vocative | masculētum | masculēta |
References edit
- “masculetum”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- masculetum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.