meanderi
Finnish edit
Etymology edit
From Latin Maeander, from Ancient Greek Μαίανδρος (Maíandros).
Pronunciation edit
Noun edit
meanderi
- Greek key, meander (pattern)
- meander (sinuous turn or winding in a watercourse produced by the stream eroding its banks)
Declension edit
Inflection of meanderi (Kotus type 6/paperi, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | meanderi | meanderit | ||
genitive | meanderin | meanderien meandereiden meandereitten | ||
partitive | meanderia | meandereita meandereja | ||
illative | meanderiin | meandereihin | ||
singular | plural | |||
nominative | meanderi | meanderit | ||
accusative | nom. | meanderi | meanderit | |
gen. | meanderin | |||
genitive | meanderin | meanderien meandereiden meandereitten | ||
partitive | meanderia | meandereita meandereja | ||
inessive | meanderissa | meandereissa | ||
elative | meanderista | meandereista | ||
illative | meanderiin | meandereihin | ||
adessive | meanderilla | meandereilla | ||
ablative | meanderilta | meandereilta | ||
allative | meanderille | meandereille | ||
essive | meanderina | meandereina | ||
translative | meanderiksi | meandereiksi | ||
abessive | meanderitta | meandereitta | ||
instructive | — | meanderein | ||
comitative | See the possessive forms below. |