meestervuurwerker

Dutch

Etymology

Compound of meester +‎ vuurwerker.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmeːs.tərˌvyːr.ʋɛr.kər/, /ˈmeː.stərˌvyːr.ʋɛr.kər/
• Hyphenation: mees‧ter‧vuur‧wer‧ker

Noun

meestervuurwerker m (plural meestervuurwerkers)

1. (historical) A low-ranking officer at an artillery branch.