mellarius
Latin
editEtymology
editPronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): [mɛlˈlaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [melˈläː.ri.us]
Adjective
editmellārius (feminine mellāria, neuter mellārium); first/second-declension adjective
- Of or pertaining to honey.
Declension
editFirst/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | mellārius | mellāria | mellārium | mellāriī | mellāriae | mellāria | |
genitive | mellāriī | mellāriae | mellāriī | mellāriōrum | mellāriārum | mellāriōrum | |
dative | mellāriō | mellāriae | mellāriō | mellāriīs | |||
accusative | mellārium | mellāriam | mellārium | mellāriōs | mellāriās | mellāria | |
ablative | mellāriō | mellāriā | mellāriō | mellāriīs | |||
vocative | mellārie | mellāria | mellārium | mellāriī | mellāriae | mellāria |
Synonyms
edit- (beekeeper, beemaster): apiārius, mellifex
- (of or pertaining to honey): melinus, melleus, mellītus, mellōsus
Derived terms
editRelated terms
editDescendants
edit- Galician: meleiro
Noun
editmellārius m (genitive mellāriī or mellārī); second declension
Declension
editSecond-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | mellārius | mellāriī |
genitive | mellāriī mellārī1 |
mellāriōrum |
dative | mellāriō | mellāriīs |
accusative | mellārium | mellāriōs |
ablative | mellāriō | mellāriīs |
vocative | mellārie | mellāriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
References
edit- “mellarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- mellarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.