Turkish

edit

Etymology

edit

From Ottoman Turkish مرعیت (meriyet), from مرعی (meri), from Arabic مَرْعِيّ (marʕiyy), passive participle of رَعْي (raʕy, to comply with).

Noun

edit

meriyet (definite accusative meriyeti, plural meriyetler) (archaic)

  1. (law) effect, validity, force
    Synonym: yürürlük
    • 1939 September 4, “Elektrikle tedavi müesseseleri”, in Cumhuriyet, page 4:
      Radyoloji, radyom ve eletrikle tedavi ve fiziyotrapi müesseseleri hakkındaki kanun mucibince hazırlanan nizamname mer'iyete girmiştir.
      (please add an English translation of this quotation)
edit

References

edit