meriyet
Turkish
editEtymology
editFrom Ottoman Turkish مرعیت (meriyet), from مرعی (meri), from Arabic مَرْعِيّ (marʕiyy), passive participle of رَعْي (raʕy, “to comply with”).
Noun
editmeriyet (definite accusative meriyeti, plural meriyetler) (archaic)
- (law) effect, validity, force
- Synonym: yürürlük
- 1939 September 4, “Elektrikle tedavi müesseseleri”, in Cumhuriyet, page 4:
- Radyoloji, radyom ve eletrikle tedavi ve fiziyotrapi müesseseleri hakkındaki kanun mucibince hazırlanan nizamname mer'iyete girmiştir.
- (please add an English translation of this quotation)
Related terms
editReferences
edit- Devellioğlu, Ferit (1962) “mer'iyyet”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat[1] (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 742
- Nişanyan, Sevan (2002–) “meri”, in Nişanyan Sözlük
- Wehr, Hans (1960) “رعي”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 3rd edition, Ithaca, NY: Otto Harrassowitz
- Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN