modicus
Latin edit
Etymology edit
From modus (“(due) measure”) + -icus.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ˈmo.di.kus/, [ˈmɔd̪ɪkʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈmo.di.kus/, [ˈmɔːd̪ikus]
Adjective edit
modicus (feminine modica, neuter modicum); first/second-declension adjective
- moderate
- Synonym: moderātus
- temperate, restrained
- reasonable
- humble, poor
- mean, scanty, small
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | modicus | modica | modicum | modicī | modicae | modica | |
Genitive | modicī | modicae | modicī | modicōrum | modicārum | modicōrum | |
Dative | modicō | modicō | modicīs | ||||
Accusative | modicum | modicam | modicum | modicōs | modicās | modica | |
Ablative | modicō | modicā | modicō | modicīs | |||
Vocative | modice | modica | modicum | modicī | modicae | modica |
Descendants edit
- → Catalan: mòdic
- → English: modicum
- → French: modique
- → Italian: modico
- → Portuguese: módico
- → Romanian: modic
- → Spanish: módico
References edit
- “modicus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “modicus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- modicus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- to bear a thing with resignation, composure: humane, modice, moderate, sapienter, constanter ferre aliquid
- to be moderate in all things, commit no excess: omnia modice agere
- with moderation and judgment: modice ac sapienter
- to bear a thing with resignation, composure: humane, modice, moderate, sapienter, constanter ferre aliquid