monlic
Old English edit
Alternative forms edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Adjective edit
mōnlīċ
Declension edit
Declension of mōnlīċ — Strong
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | mōnlīċ | mōnlīċ, mōnlīċu, mōnlīċo | mōnlīċ |
Accusative | mōnlīcne | mōnlīċe | mōnlīċ |
Genitive | mōnlīċes | mōnlīcre | mōnlīċes |
Dative | mōnlīċum | mōnlīcre | mōnlīċum |
Instrumental | mōnlīċe | mōnlīcre | mōnlīċe |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | mōnlīċe | mōnlīċa, mōnlīċe | mōnlīċ, mōnlīċu, mōnlīċo |
Accusative | mōnlīċe | mōnlīċa, mōnlīċe | mōnlīċ, mōnlīċu, mōnlīċo |
Genitive | mōnlīcra | mōnlīcra | mōnlīcra |
Dative | mōnlīċum | mōnlīċum | mōnlīċum |
Instrumental | mōnlīċum | mōnlīċum | mōnlīċum |
Declension of mōnlīċ — Weak
Descendants edit
References edit
- Joseph Bosworth and T. Northcote Toller (1898) “mónelíc”, in An Anglo-Saxon Dictionary[1], 2nd edition, Oxford: Oxford University Press.