Dutch edit

Etymology edit

Compound of moraal (morality) +‎ ridder (knight).

Pronunciation edit

  • IPA(key): /moːˈraːlˌrɪ.dər/
  • (file)
  • Hyphenation: mo‧raal‧rid‧der

Noun edit

moraalridder m (plural moraalridders, diminutive moraalriddertje n)

  1. moral crusader
    Synonyms: fatsoensrakker, zedelijkheidsapostel, zedenmeester