Turkish

edit

Etymology

edit

Inherited from Ottoman Turkish محیط (muḥit),[1][2][3] from Arabic مُحِيط (muḥīṭ).[4]

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /muˈhit/
  • Hyphenation: mu‧hit

Noun

edit

muhit (definite accusative muhiti, plural muhitler)

  1. environment (area around something; setting or conditions that constitute society around an individual)
    Synonyms: çevre, etraf
  2. (figuratively) One's social circle.
    Synonym: çevre

Declension

edit
Inflection
Nominative muhit
Definite accusative muhiti
Singular Plural
Nominative muhit muhitler
Definite accusative muhiti muhitleri
Dative muhite muhitlere
Locative muhitte muhitlerde
Ablative muhitten muhitlerden
Genitive muhitin muhitlerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular muhitim muhitlerim
2nd singular muhitin muhitlerin
3rd singular muhiti muhitleri
1st plural muhitimiz muhitlerimiz
2nd plural muhitiniz muhitleriniz
3rd plural muhitleri muhitleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular muhitimi muhitlerimi
2nd singular muhitini muhitlerini
3rd singular muhitini muhitlerini
1st plural muhitimizi muhitlerimizi
2nd plural muhitinizi muhitlerinizi
3rd plural muhitlerini muhitlerini
Dative
Singular Plural
1st singular muhitime muhitlerime
2nd singular muhitine muhitlerine
3rd singular muhitine muhitlerine
1st plural muhitimize muhitlerimize
2nd plural muhitinize muhitlerinize
3rd plural muhitlerine muhitlerine
Locative
Singular Plural
1st singular muhitimde muhitlerimde
2nd singular muhitinde muhitlerinde
3rd singular muhitinde muhitlerinde
1st plural muhitimizde muhitlerimizde
2nd plural muhitinizde muhitlerinizde
3rd plural muhitlerinde muhitlerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular muhitimden muhitlerimden
2nd singular muhitinden muhitlerinden
3rd singular muhitinden muhitlerinden
1st plural muhitimizden muhitlerimizden
2nd plural muhitinizden muhitlerinizden
3rd plural muhitlerinden muhitlerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular muhitimin muhitlerimin
2nd singular muhitinin muhitlerinin
3rd singular muhitinin muhitlerinin
1st plural muhitimizin muhitlerimizin
2nd plural muhitinizin muhitlerinizin
3rd plural muhitlerinin muhitlerinin

Derived terms

edit
edit

References

edit
  1. ^ Redhouse, James W. (1890) “محیط”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1769
  2. ^ Kélékian, Diran (1911) “محیط”, in Dictionnaire turc-français[2], Constantinople: Mihran, page 1132
  3. ^ Şemseddin Sâmi (1899–1901) “محیط”, in قاموس تركی [kamus-ı türki] (in Ottoman Turkish), Constantinople: İkdam Matbaası, page 1305
  4. ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “muhit”, in Nişanyan Sözlük

Further reading

edit

Uzbek

edit

Etymology

edit

Borrowed from Arabic مُحِيط (muḥīṭ).

Noun

edit

muhit (plural muhitlar)

  1. environment, surroundings