Latin edit

Etymology edit

From muliebris (womanly, female, feminine) +‎ -tās, from mulier (woman).

Pronunciation edit

Noun edit

muliebritās f (genitive muliebritātis); third declension

  1. womanhood

Declension edit

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative muliebritās muliebritātēs
Genitive muliebritātis muliebritātum
Dative muliebritātī muliebritātibus
Accusative muliebritātem muliebritātēs
Ablative muliebritāte muliebritātibus
Vocative muliebritās muliebritātēs

Descendants edit

  • English: muliebrity

References edit