muliebritas
Latin edit
Etymology edit
From muliebris (“womanly, female, feminine”) + -tās, from mulier (“woman”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /mu.liˈe.bri.taːs/, [mʊlʲiˈɛbrɪt̪äːs̠] or IPA(key): /mu.liˈeb.ri.taːs/, [mʊlʲiˈɛbrɪt̪äːs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /mu.liˈe.bri.tas/, [muliˈɛːbrit̪äs] or IPA(key): /mu.liˈeb.ri.tas/, [muliˈɛbrit̪äs]
Noun edit
muliebritās f (genitive muliebritātis); third declension
Declension edit
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | muliebritās | muliebritātēs |
Genitive | muliebritātis | muliebritātum |
Dative | muliebritātī | muliebritātibus |
Accusative | muliebritātem | muliebritātēs |
Ablative | muliebritāte | muliebritātibus |
Vocative | muliebritās | muliebritātēs |
Descendants edit
- → English: muliebrity
References edit
- “muliebritas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- muliebritas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.