Latin

edit

Etymology

edit

From muliebris (womanly, female, feminine) +‎ -tās, from mulier (woman).

Pronunciation

edit

Noun

edit

muliebritās f (genitive muliebritātis); third declension

  1. womanhood

Declension

edit

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative muliebritās muliebritātēs
Genitive muliebritātis muliebritātum
Dative muliebritātī muliebritātibus
Accusative muliebritātem muliebritātēs
Ablative muliebritāte muliebritātibus
Vocative muliebritās muliebritātēs

Descendants

edit
  • English: muliebrity

References

edit