mundities
Latin edit
Etymology edit
mundus (“clean, neat, elegant”) + -itiēs
Noun edit
munditiēs f (genitive munditiēī); fifth declension
Declension edit
Fifth-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | munditiēs | munditiēs |
Genitive | munditiēī | munditiērum |
Dative | munditiēī | munditiēbus |
Accusative | munditiem | munditiēs |
Ablative | munditiē | munditiēbus |
Vocative | munditiēs | munditiēs |