Etymology

edit

Borrowed from Esperanto muzikiFrench musiquerGerman musizieren, from muziko, ultimately from Latin mūsica, from Ancient Greek μουσική (mousikḗ).

Pronunciation

edit

Verb

edit

muzikar (present tense muzikas, past tense muzikis, future tense muzikos, imperative muzikez, conditional muzikus)

  1. (intransitive) to play music
    Me muzikas kande me tristesas.I play music when I'm sad.

Conjugation

edit
Conjugation of muzikar
  present past future
infinitive muzikar muzikir muzikor
tense muzikas muzikis muzikos
conditional muzikus
imperative muzikez
adjective active participle muzikanta muzikinta muzikonta
adverbial active participle muzikante muzikinte muzikonte
nominal
active participle
singular muzikanto muzikinto muzikonto
plural muzikanti muzikinti muzikonti
edit