Norwegian Bokmål

edit

Etymology

edit

From Ancient Greek μυστικός (mustikós, secret, mystical), via Latin mysticus.

Adjective

edit

mystisk (neuter singular mystisk, definite singular and plural mystiske)

  1. mystical
  2. mysterious
edit

References

edit

Norwegian Nynorsk

edit

Etymology

edit

From Ancient Greek μυστικός (mustikós, secret, mystical), via Latin mysticus.

Adjective

edit

mystisk (neuter singular mystisk, definite singular and plural mystiske)

  1. mystical
  2. mysterious
edit

References

edit

Swedish

edit

Etymology

edit

From Ancient Greek μυστικός (mustikós, secret, mystical), via Latin mysticus.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈmʏstɪsk/
  • Audio:(file)

Adjective

edit

mystisk (comparative mer mystisk, superlative mest mystisk)

  1. mysterious, arcane
  2. strange
    Synonym: (colloquial) mysko

Declension

edit
Inflection of mystisk
Indefinite Positive Comparative Superlative2
Common singular mystisk mer mystisk mest mystisk
Neuter singular mystiskt mer mystiskt mest mystiskt
Plural mystiska mer mystiska mest mystiska
Masculine plural3 mystiske mer mystiska mest mystiska
Definite Positive Comparative Superlative
Masculine singular1 mystiske mer mystiske mest mystiske
All mystiska mer mystiska mest mystiska
1) Only used, optionally, to refer to things whose natural gender is masculine.
2) The indefinite superlative forms are only used in the predicative.
3) Dated or archaic
edit

Further reading

edit

Anagrams

edit