næra
See also: nära
Icelandic edit
Etymology edit
From Middle Low German neren, from Old Saxon nerian.
Pronunciation edit
Verb edit
næra (weak verb, third-person singular past indicative nærði, supine nært)
- to nourish
Conjugation edit
næra — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að næra | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
nært | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
nærandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég næri | við nærum | present (nútíð) |
ég næri | við nærum |
| þú nærir | þið nærið | þú nærir | þið nærið | ||
| hann, hún, það nærir | þeir, þær, þau næra | hann, hún, það næri | þeir, þær, þau næri | ||
| past (þátíð) |
ég nærði | við nærðum | past (þátíð) |
ég nærði | við nærðum |
| þú nærðir | þið nærðuð | þú nærðir | þið nærðuð | ||
| hann, hún, það nærði | þeir, þær, þau nærðu | hann, hún, það nærði | þeir, þær, þau nærðu | ||
| imperative (boðháttur) |
nær (þú) | nærið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| nærðu | næriði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að nærast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
nærst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
nærandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég nærist | við nærumst | present (nútíð) |
ég nærist | við nærumst |
| þú nærist | þið nærist | þú nærist | þið nærist | ||
| hann, hún, það nærist | þeir, þær, þau nærast | hann, hún, það nærist | þeir, þær, þau nærist | ||
| past (þátíð) |
ég nærðist | við nærðumst | past (þátíð) |
ég nærðist | við nærðumst |
| þú nærðist | þið nærðust | þú nærðist | þið nærðust | ||
| hann, hún, það nærðist | þeir, þær, þau nærðust | hann, hún, það nærðist | þeir, þær, þau nærðust | ||
| imperative (boðháttur) |
nærst (þú) | nærist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| nærstu | næristi * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
nærður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
nærður | nærð | nært | nærðir | nærðar | nærð | |
| accusative (þolfall) |
nærðan | nærða | nært | nærða | nærðar | nærð | |
| dative (þágufall) |
nærðum | nærðri | nærðu | nærðum | nærðum | nærðum | |
| genitive (eignarfall) |
nærðs | nærðrar | nærðs | nærðra | nærðra | nærðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
nærði | nærða | nærða | nærðu | nærðu | nærðu | |
| accusative (þolfall) |
nærða | nærðu | nærða | nærðu | nærðu | nærðu | |
| dative (þágufall) |
nærða | nærðu | nærða | nærðu | nærðu | nærðu | |
| genitive (eignarfall) |
nærða | nærðu | nærða | nærðu | nærðu | nærðu | |
Derived terms edit
Anagrams edit
Norwegian Nynorsk edit
Etymology 1 edit
From Middle Low German neren.
Alternative forms edit
- nære (e and split infinitives)
Verb edit
næra (present tense nærer, past tense nærte, past participle nært, passive infinitive nærast, present participle nærande, imperative nær)
Etymology 2 edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun edit
næra n
References edit
- “næra” in The Nynorsk Dictionary.