Akkadian Edit

Root
n-b-'
1 term

Etymology Edit

Cognate with Arabic أَنْبَأَ(ʔanbaʔa, to inform, announce) and Biblical Hebrew נִבֵּא(nibbeʾ, to prophesy).

Pronunciation Edit

Verb Edit

nabûm (G, i, durative inabbi, perfect ittabi, preterite ibbi, imperative ibi) (Old Akkadian, Babylonian, Mari)

  1. (with double accusative) to name, nominate
  2. to invoke
  3. to summon, call, appoint
  4. to proclaim, command, make known

Conjugation Edit

Conjugation
Infinitive nabûm
Participle nābûm
Adjective nabûm
Active Durative Preterite Perfect Imperative
1.sg anabbi abbi attabi lubbi
2.sg m tanabbi tabbi tattabi nibi
f tanabbî tabbî tattabî nibî
3.sg inabbi ibbi ittabi libbi
1.pl ninabbi nibbi nittabi i nibbi
2.pl tanabbiā tabbiā tattabiā nibiā
3.pl m inabbû ibbû ittabû libbû
f inabbiā ibbiā ittabiā libbiā
This table gives Old Babylonian inflection. For conjugation in other dialects, see Appendix:Akkadian dialectal conjugation.

Alternative forms Edit

Cuneiform spellings
Logograms Phonetic

References Edit

  • nabû A”, in The Assyrian Dictionary of the Oriental Institute of the University of Chicago (CAD), Chicago: University of Chicago Oriental Institute, 1956–2011
  • Black, Jeremy; George, Andrew; Postgate, Nicholas (2000), “nabû(m)”, in A Concise Dictionary of Akkadian, 2nd corrected edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz Verlag