nadziany

Polish

Etymology

From nadziać +‎ -any.

Pronunciation

• IPA^(key): /naˈd͡ʑa.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -anɨ
• Syllabification: na‧dzia‧ny

Adjective

nadziany (comparative bardziej nadziany, superlative najbardziej nadziany, no derived adverb)

1. (slang) wealthy, affluent

   Synonyms: bogaty, dostatni, majętny, zasobny, zamożny, dziany

   Ten gość, z którym chodzi, to dopiero jest nadziany. ― The guy she goes out with... Now he's really loaded.

Declension

Declension of nadziany (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	nadziany		nadziana	nadziane	nadziani	nadziane
genitive	nadzianego		nadzianej	nadzianego	nadzianych
dative	nadzianemu		nadzianej	nadzianemu	nadzianym
accusative	nadzianego	nadziany	nadzianą	nadziane	nadzianych	nadziane
instrumental	nadzianym		nadzianą	nadzianym	nadzianymi
locative	nadzianym		nadzianej	nadzianym	nadzianych

Related terms

noun

• nadział

 

verbs

• nadziać
• nadziewać

 

Participle

nadziany (passive adjectival)

1. masculine singular passive adjectival participle of nadziać

Further reading

• nadziany in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• nadziany in Polish dictionaries at PWN