narrabilis
Latin
editEtymology
editnārrō (“to tell, relate, recount”) + -bilis
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /naːrˈraː.bi.lis/, [näːrˈräːbɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /narˈra.bi.lis/, [närˈräːbilis]
Adjective
editnārrābilis (neuter nārrābile); third-declension two-termination adjective
- narratable
- (Late Latin) skilled at narrating
- (Late Latin) verbose
Declension
editThird-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | nārrābilis | nārrābile | nārrābilēs | nārrābilia | |
Genitive | nārrābilis | nārrābilium | |||
Dative | nārrābilī | nārrābilibus | |||
Accusative | nārrābilem | nārrābile | nārrābilēs nārrābilīs |
nārrābilia | |
Ablative | nārrābilī | nārrābilibus | |||
Vocative | nārrābilis | nārrābile | nārrābilēs | nārrābilia |
Derived terms
editRelated terms
editReferences
edit- “narrabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “narrabilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- narrabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.