narzeczeństwo
Polish edit
Etymology edit
From narzeczony + -stwo.
Pronunciation edit
Noun edit
narzeczeństwo n
- betrothal period, engagement
- Hypernym: okres
- fiancés
- Synonym: narzeczeni
Declension edit
Declension of narzeczeństwo
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | narzeczeństwo | narzeczeństwa |
| genitive | narzeczeństwa | narzeczeństw |
| dative | narzeczeństwu | narzeczeństwom |
| accusative | narzeczeństwo | narzeczeństwa |
| instrumental | narzeczeństwem | narzeczeństwami |
| locative | narzeczeństwie | narzeczeństwach |
| vocative | narzeczeństwo | narzeczeństwa |
Related terms edit
adjectives
nouns
Further reading edit
- narzeczeństwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- narzeczeństwo in Polish dictionaries at PWN