naton

See also: natoń

Finnish

Noun

naton

1. genitive singular of nato

Anagrams

• Anton, annot

Hiligaynon

Pronoun

náton

1. genitive singular of kitá

Old Polish

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.) First attested in 1400.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /natɔ(ː)n/
• IPA^(key): (15^th CE) /natɔn/, /naton/

Noun

naton m animacy unattested

1. woodshed; woodpile (place where wood is deposited)
   • 1856-1870 [1400], Antoni Zygmunt Helcel, editor, Starodawne Prawa Polskiego Pomniki‎^[1], volume II, number 558:

     Nicolaus... contumax... pro nywa, pro naton, pro sepis et pro sepicione facta in pomerio contra Przeczslaum

     [Nicolaus... contumax... pro niwa, pro naton, pro sepis et pro sepicione facta in pomerio contra Przeczslaum]

2. The meaning of this term is uncertain. Possibilities include:
   1. stump for chopping a tree
      • 1885-2024 [15th century], Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne‎^[2], volume V, page 29:

        Naton *custrum

        [Naton *custrum]

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “naton”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN