navigar
Ido edit
Etymology edit
Borrowed from Italian navigare, French naviguer, English navigate, Spanish navegar and German navigieren, ultimately from Latin nāvigō.
Pronunciation edit
Verb edit
navigar (present tense navigas, past tense navigis, future tense navigos, imperative navigez, conditional navigus)
- (transitive, intransitive) to navigate, to sail
Conjugation edit
Conjugation of navigar
present | past | future | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
infinitive | navigar | navigir | navigor | ||||
tense | navigas | navigis | navigos | ||||
conditional | navigus | ||||||
imperative | navigez | ||||||
adjective active participle | naviganta | naviginta | navigonta | ||||
adverbial active participle | navigante | naviginte | navigonte | ||||
nominal active participle | singular | naviganto | naviginto | navigonto | |||
plural | naviganti | naviginti | navigonti | ||||
adjective passive participle | navigata | navigita | navigota | ||||
adverbial passive participle | navigate | navigite | navigote | ||||
nominal passive participle | singular | navigato | navigito | navigoto | |||
plural | navigati | navigiti | navigoti |
Interlingua edit
Verb edit
navigar
- to sail
Conjugation edit
Present: | naviga |
Past: | navigava |
Future: | navigara |
Conditional: | navigarea |
Present participle: | navigante |
Past participle: | navigate |
Imperative: | naviga |