niedowierzanie

Polish

Etymology

From nie- +‎ dowierzanie.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɲɛ.dɔ.vjɛˈʐa.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: nie‧do‧wie‧rza‧nie

Noun

niedowierzanie n

1. disbelief, distrust

   Synonyms: nieufność, powątpiewanie

Declension

Declension of niedowierzanie

	singular
nominative	niedowierzanie
genitive	niedowierzania
dative	niedowierzaniu
accusative	niedowierzanie
instrumental	niedowierzaniem
locative	niedowierzaniu
vocative	niedowierzanie

Further reading

• niedowierzanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• niedowierzanie in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “dowierzać”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “niedowierzanie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “niedowierzanie”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 3, Warsaw, page 279