nieskazitelny

Polish

Etymology

From nie- +‎ skazitelny.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɲɛs.ka.ʑiˈtɛl.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛlnɨ
• Syllabification: nies‧ka‧zi‧tel‧ny

Adjective

nieskazitelny (not comparable, derived adverb nieskazitelnie)

1. pristine, flawless, impeccable, unblemished, unsullied, untarnished

   Synonyms: niepokalany, nieposzlakowany, nieskażony, nieskalany

Declension

Declension of nieskazitelny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	nieskazitelny		nieskazitelna	nieskazitelne	nieskazitelni	nieskazitelne
genitive	nieskazitelnego		nieskazitelnej	nieskazitelnego	nieskazitelnych
dative	nieskazitelnemu		nieskazitelnej	nieskazitelnemu	nieskazitelnym
accusative	nieskazitelnego	nieskazitelny	nieskazitelną	nieskazitelne	nieskazitelnych	nieskazitelne
instrumental	nieskazitelnym		nieskazitelną	nieskazitelnym	nieskazitelnymi
locative	nieskazitelnym		nieskazitelnej	nieskazitelnym	nieskazitelnych

Derived terms

• nieskazitelność

 

Related terms

• skaza
• skazić

 

Further reading

• nieskazitelny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• nieskazitelny in Polish dictionaries at PWN