niezaświadczony

Polish

Etymology

From nie- +‎ zaświadczony.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɲɛ.zaɕ.fjatˈt͡ʂɔ.nɨ/
• Rhymes: -ɔnɨ
• Syllabification: nie‧zaś‧wiad‧czo‧ny

Adjective

niezaświadczony (not comparable, no derived adverb)

1. unattested

Declension

Declension of niezaświadczony (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	niezaświadczony		niezaświadczona	niezaświadczone	niezaświadczeni	niezaświadczone
genitive	niezaświadczonego		niezaświadczonej	niezaświadczonego	niezaświadczonych
dative	niezaświadczonemu		niezaświadczonej	niezaświadczonemu	niezaświadczonym
accusative	niezaświadczonego	niezaświadczony	niezaświadczoną	niezaświadczone	niezaświadczonych	niezaświadczone
instrumental	niezaświadczonym		niezaświadczoną	niezaświadczonym	niezaświadczonymi
locative	niezaświadczonym		niezaświadczonej	niezaświadczonym	niezaświadczonych

Further reading

• niezaświadczony in Polish dictionaries at PWN