nihilitas
Latin
editAlternative forms
editEtymology
editFrom nihil (“nothing”) + -tās.
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /niˈhi.li.taːs/, [niˈ(ɦ)ɪlʲɪt̪äːs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /niˈi.li.tas/, [niˈiːlit̪äs]
Noun
editnihilitās f (genitive nihilitātis); third declension
Declension
editThird-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | nihilitās | nihilitātēs |
Genitive | nihilitātis | nihilitātum |
Dative | nihilitātī | nihilitātibus |
Accusative | nihilitātem | nihilitātēs |
Ablative | nihilitāte | nihilitātibus |
Vocative | nihilitās | nihilitātēs |
Related terms
editDescendants
editReferences
edit- nihilitas in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016
- nihilitas in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- R. E. Latham, D. R. Howlett, & R. K. Ashdowne, editors (1975–2013), “nihilitas”, in Dictionary of Medieval Latin from British Sources[2], London: Oxford University Press for the British Academy, →ISBN, →OCLC